Hoge bloeddruk een serieus signaal Masha Anthonissen-Kotousova
Aandoeningen van hart en bloedvaten worden ook als de “pest” van de moderne tijd genoemd. Deze aandoeningen staan vooraan op de lijst van de doodsoorzaken in de economisch ontwikkelde landen. De meest voorkomende aandoeningen van hart en bloedvaten zijn hypertensie (te hoge bloeddruk) en ischemische cardiomyopathie (vernauwing, verharding en dichtslibben van bloedvaten die de hartspier van zuurstof voorzien). In Nederland wonen 16 miljoen mensen en het aantal mensen waarvan bekend is dat zij hypertensie hebben, is gestegen boven de één miljoen.
Verhoging van de bloeddruk is een compenserende reactie van het lichaam. Deze reactie ontwikkelt zich wanneer er een tekort aan zuurstof op het celniveau is. Want als de bloeddruk hoog is, stroomt het bloed sneller. Te hoge bloeddruk komt dus niet zomaar uit de lucht vallen om ons schade toe te brengen. Het is juist een poging van ons lichaam om de situatie te verbeteren en de snelheid van de zuurstoftoevoer te verhogen.
De hoge bloeddruk is echter een serieus signaal dat er in het lichaam vernauwing en verharding van bloedvaten is. Omdat het zuurstofgehalte van het kooldioxide gehalte afhankelijk is, ontwikkelt het lichaam vernauwing en verharding van de bloedvaten (arterioslerose) om diffusie van de kooldioxide uit de cellen tegen te gaan. De verharding van de celmembranen en de bloedvatwanden leidt namelijk tot daling van kooldioxideverlies uit de weefsels. Maar tegelijkertijd verslechtert de zuurstof toevoer naar de weefsels, omdat de bloedvaten steeds meer dichtslibben. Er ontstaat een vicieuze cirkel. De sclerose van de bloedvaten ontwikkelt zich als beschermende reactie van het lichaam. Op een zeker moment overtreedt deze reactie de norm en verandert in pathologie die zich in toenemende mate verergert. Namelijk het dichtslibben van de aderen veroorzaakt een hartinfarct, herseninfarct of beroerte.
De genezing van te hoge bloeddruk wordt mogelijk, als longhyperventilatie die een tekort aan kooldioxide in het lichaam veroorzaakt, verdwijnt. Als het kooldioxidegehalte in het lichaam wordt genormaliseerd, verdwijnt de vernauwing van de bloedvaten en daalt de bloeddruk tot de norm. Vervolgens, als de parameters van de ademhaling normaal blijven, worden de stofwisselingsprocessen in het lichaam genormaliseerd, worden de arterosclerotische plaques geleidelijk aan opgelost en wordt het cholesterolgehalte ook normaal.
Het effect van de Buteyko-methode
De Buteyko-methode heft vanaf de eerste dagen van toepassing de symptomen die gepaard gaan met te hoge bloeddruk op, namelijk hoofdpijn, hartkloppingen, pijn in de hartstreek, koude rillingen, gevoel van vermoeidheid etc.
Vervolgens wordt bij de lichte en midden zware vorm van hypertensie de bloeddruk genormaliseerd en wordt het mogelijk om het gebruik van medicijnen geleidelijk aan te stoppen of de dosis daarvan aanzienlijk te verminderen.
Op een gegeven moment van het genezingsproces wordt de Buteyko-training met lichamelijke inspanning toegepast die het herstel van de verstoorde stofwisseling bevordert, het normaliseren van de bloeddruk versnelt, de insulinegevoeligheid van de weefsels verbetert en de lipidenstofwisseling verbetert.
Naarmate de controle pauze gaat stijgen, wordt ook het lichaamsgewicht van de mens genormaliseerd. Dit ondersteunt op zijn beurt ook het normaliseren van de bloeddruk. Bovendien werkt dit de risicofactoren tegen die vaak samen met hoge bloeddruk gepaard gaan, zoals suikerziekte, hyperlipidimie en hypertrofie van de linkerhartkamer.
Bij de lichte vorm van hypertensie laat de Buteyko-methode de beschadiging van organen, zoals hartinfarct, herseninfarct, beroerte, nierbeschadiging, retinopathie (beschadiging van de oognetvlies) etc., voorkomen. Ook bij de midden zware vorm van hypertensie is het stoppen van verdere beschadiging, het gedeeltelijk herstel en zelfs volkomen herstel van de bovengenoemde organen mogelijk. Bekend is bijvoorbeeld dat bij lichte hartinfarcten de littekens op de hartspier verdwijnen dankzij de toepassing van de Buteyko-methode. Voor de ontdekking van Dr. K.P. Buteyko waren zulke verschijnselen nooit in de praktijk van de geneeskunde waargenomen.