De meest voorkomende fouten bij het leren van de Buteyko-methode Masha Anthonissen-Kotousova
Men begrijpt de oorzaak van zijn ziekte niet
Het is belangrijk, dat men de voornaamste punten van de Buteyko-theorie bestudeert en in staat is om de vragen hierover te beantwoorden. Het genezingsproces wordt effectief als de cursist de oorzaak van de ziekte begrijpt. Als je alleen maar symptomen van de ziekte bestrijdt, blijft de ziekte chronisch. Neem dus de tijd om de oorzaak van de ziekte aandachtig te bestuderen. Voor sommige mensen is het voldoende om de oorzaak van de ziekte duidelijk te maken en zij beginnen snel te herstellen.
“Als iemand over een ‘verkeerde ademhaling’ praat, betekent dit dat hij of zij mijn ontdekking niet begrijpt,” – zei dr. Buteyko - “in de fysiologie bestaat slechts het begrip: de norm. De afwijking van de norm is ziekte. Wij praten daarom niet over een ‘verkeerde lichaamstemperatuur’ of ‘verkeerde bloeddruk’ en voor de ademhaling geldt het precies zo. Maar de diepe ademhaling is een afwijking van de norm. Dit is dus een ziekte.” De diepe ademhaling veroorzaakt diverse storingen in het lichaam. Het lichaam probeert deze storingen te compenseren: de luchtwegen worden vernauwd, de bloedvaten worden vernauwd, het zenuwstelsel wordt gespannen enz. Het is duidelijk dat, naarmate de ademhaling tot de norm wordt verminderd, deze aanpassingen voor het lichaam niet meer nodig worden en de gezondheid herstelt.
De test met diepe ademhaling wordt niet gedaan
Ook is het heel belangrijk dat, voordat men de Buteyko-methode begint te leren, de test met diepe ademhaling wordt gedaan. Als deze test niet toegepast wordt, daalt, volgens dr. Buteyko, met 2 a 3 keer het scoringspercentage bij het toepassen van de methode. Deze test demonstreert hoe de diepe ademhaling symptomen van de ziekte veroorzaakt. Mensen die symptomen van hun ziekte door deze test duidelijk krijgen, kunnen de symptomen van de ziekte sneller opheffen door de Buteyko-training en leren de Buteyko-methode gemakkelijker.
Er wordt niet voldoende respect getoond voor de natuurlijke ademhaling
Men dient de tijd te nemen om de eigen natuurlijke ademhaling te bestuderen: hoe deze vanzelf gaat, waar voel je je ademhaling, welke spieren gebruik je om in te ademen. De cursist dient deze vragen te beantwoorden.
Dr. Buteyko waarschuwde: “alle pogingen om de ademhaling te forceren of te onderdrukken, zullen terugkeer van de ziekte veroorzaken, zelfs als in het begin een positief effect wordt waargenomen. Als de functie wordt onderdrukt, neemt deze vervolgens alleen maar toe”.
De ademhaling wordt vanzelf minder diep naarmate het kooldioxide peil in de longblaasjes en in het bloed tot de norm stijgt. De stijging van het kooldioxide peil tot de norm verbetert de zuurstofopname door de cellen van onze weefsels en organen, door de betere zuurstofopname wordt het ademhalingspatroon vanzelf rustiger.
Men kan het middenrif niet ontspannen
De kern van de Buteyko-training is het verminderen van de diepte van de ademhaling door ontspanning van het middenrif.
Wij hebben slechts één ademhalingsspier en dat is het middenrif (diafragma): een heel grote koepelachtige spier onder de longen en boven de buik. Sommige mensen kunnen het middenrif gemakkelijk ontspannen, voor hen is het leren van de Buteyko-training een fluitje van een cent. Zij kunnen meteen de Buteyko-methode toepassen en symptomen van de ziekte hierdoor opheffen.
Anderen moeten eerst leren het middenrif te ontspannen. Bij mensen met hyperventilatie is het middenrif vaak verkrampt. Hoe kun je vaststellen of het middenrif ontspannen is. Stop even met ademen na een natuurlijke ongeforceerde uitademing. Als je buik niet gespannen is, als je de spanning in het middenrif niet voelt, als alles los is en je met de ademhaling kan stoppen zonder iets tegen te houden, is je middenrif ontspannen.
Maar bijna de helft van de mensen kan het middenrif in het begin niet ontspannen. Wat kun je dan doen? Probeer eerst je buik maximaal in te trekken en daarna los te laten. Je rug blijft recht en je borstkas is naar voren. Dan is het middenrif tenminste tijdelijk ontspannen, onthoud dit gevoel en herhaal deze oefening indien nodig.
Sommige mensen hebben spanning in de keel en de spieren om strottenhoofd, zij proberen zelfs door deze spanning de inademing tegen te houden (of het lichaam doet het zelf in de poging om zich van de diepe ademhaling te beschermen). Ook hier is het nodig eerst de spieren te ontspannen. Waar voel je de spanning? Span deze spieren nog meer in en ontspan dan lekker.
Als men goed het middenrif kan ontspannen, als men goed zijn lichaamsspieren kan ontspannen, dan kan men zich de Buteyko-training gemakkelijk eigen maken. Daarom in de eerste dagen van het leren van de Buteyko-methode dient veel aandacht te worden geschonken aan deze belangrijke momenten.
Er wordt niet voldoende aandacht geschonken aan de “regel van de rechter hand”
De “regel van de linker hand” beschrijft iets dat je niet doet, maar dat je alleen maar toe laat: verminderen (1) van de diepte (2) van de ademhaling (3) door ontspanning van het middenrif (4) tot een licht gevoel van een tekort aan lucht (5) - dit is de kern van de Buteyko-training zittend en dit doe je dus niet actief, dit gebeurt alleen maar.
Maar de “regel van de rechter hand” beschrijft dus wat je tijdens het zittend trainen actief moet “doen”. En dit is: een comfortabele houding (1), de rug is recht, de borstkas is naar voren (2), de ogen kijken omhoog (3), de kin is naar beneden (4), lippen een beetje tuiten (5). Deze houding vermindert de ademhaling automatisch en voorkomt de diepere inademingen tijdens het trainen.
De cursist dient aandachtig zichzelf te bestuderen en vast te stellen welke “vinger van de rechter hand” bij hem de ademhaling de meest vermindert.
De praktijk demonstreert trouwens dat de ogen omhoog doen, terwijl de kin naar beneden is vermindert de ademhaling het meest en stopt de aanvallen. Maar de cursist dient tijd te nemen om dit nauwkeurig te bestuderen en duidelijk te leren voelen hoe de houding bij hem werkt.
Forceren van de Controle Pauze
De Controle Pauze is alleen maar een meetinstrument dat met de zuurstofvoorraad in de cellen, het kooldioxide peil in je longblaasjes en het energieniveau van het lichaam correleert. Naarmate de Controle Pauze tot de norm stijgt, de norm is 60 seconden, verbetert de gezondheid en verdwijnen welvaartsziekten.
Deze pauze wordt zittend gemeten en na een natuurlijke, ongeforceerde uitademing. De mond en de neus blijven dicht, de mens wacht totdat er hierdoor een licht tekort aan lucht begint te ontstaan en vaststelt hoeveel seconden het duurt totdat dit licht tekort aan lucht begint te komen. Het is niet nodig de pauze verder te forceren, want anders meet je alleen maar de sterkte van je wilskracht.
Het juist meten van de Controle Pauze veroorzaakt geen diepere inademing daarna. Het adempatroon na het meten van de pauze blijft zoals daarvoor. Het meten van de Controle Pauze geneest niet, want dit is alleen maar een meting. Deze wordt voor het trainen gemeten omdat het gevoel van een licht luchttekort dat hierdoor ontstaat hetzelfde is als tijdens het trainen. Je kunt hierdoor dus gemakkelijker meteen in een toestand van de juiste mate van trainen komen. De Controle Pauze wordt ook na het trainen gemeten, want dit is één van de criteria dat de training juist is verlopen. Als de ademhaling wezenlijk was verminderd, stijgt de Controle Pauze na het trainen. Maar als je de Controle Pauze forceert, verstoor je alleen maar de ademhaling voor het trainen en dit belemmert het herstel.
_________________________________________________________________________________________
De meest voorkomende fouten bij het leren van de Buteyko-methode (uitgebreide versie)
1. Er wordt geen test met diepe ademhaling gedaan. “Zonder eerst een test met diepe ademhaling te doen, is het onaanvaardbaar om de methode toe te passen” - K.Buteyko. Deze test demonstreert hoe symptomen van de ziekte met diepe ademhaling verbonden zijn. “Toen deze test overgeslagen was, werd de genezingseffectiviteit van de methode met 2 à 3 keer minder”- K.Buteyko. De test laat de cursist de oorzaak van zijn ziekte begrijpen. Mensen die snel op deze test reageren zien sneller de eerste resultaten van de methode.
2. Er worden oefeningen op de eerste dag van de cursus gedaan. Dr. Buteyko zegt dat op de eerste dag dient men de ademhaling alleen te bestuderen, te leren meten en nauwkeurig te leren voelen.
3. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan het bestuderen hoe men de ademhaling voelt. De cursist dient te beantwoorden waar hij de ademhaling voelt, hoe de lucht stroomt, hoe de spieren werken en zelfs wordt men soms gevraagd om zijn adempatroon te tekenen. Degene die de ademhaling voelt kan de ademhaling verminderen. Degene de eigen ademhaling niet of nauwelijks voelt (ca. 10 % van cursisten) kan in het begin de ademhaling alleen door mini-pauzes verminderen. De gevoeligheid voor de ademhaling neemt toe naarmate de ademhaling minder diep wordt.
4. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan het bestuderen of men het middenrif kan ontspannen. Het is belangrijk om vast te stellen of de cursist het middenrif kan ontspannen. Mensen met een verkrampt middenrif dienen geleerd te worden hoe zij het middenrif kunnen ontspannen. Zonder het middenrif te kunnen ontspannen lukt het niet te trainen om de ziekte te genezen. Terwijl het opheffen van symptomen mogelijk is ook als het middenrif gespannen is. Dit kan misleidend zijn, want de cursist denkt dat hij de methode heeft geleerd als hij symptomen van zijn ziekte kan op heffen. Als het middenrif tijdens het trainen niet ontspannen is en de ademhaling door de ademhalingsspieren in te spannen wordt verminderd, komen de symptomen van de ziekte terug na een korte periode van verbetering.
5. Er wordt te weinig aandacht geschonken of men spieren in de keel niet inspant. Sommige mensen stoppen de ademhaling door het inspannen van de spieren in de keel. Deze mensen dienen eerst worden geleerd hoe zij de keelspieren kunnen ontspannen. Zonder de keelspieren te kunnen ontspannen, lukt het niet te trainen.
6. Er wordt te weinig aandacht geschonken om vast te stellen of de cursist het middenrif kan aansturen. Mensen die het middenrif niet kunnen aansturen, kunnen niet de controle pauze door ontspanning meten.
7. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan het bestuderen hoe men een tekort aan lucht voelt. Degenen die zijn ademhaling voelt, de sterkte van zijn ademhaling duidelijk voelt, de mate een tekort aan lucht duidelijk voelt en het middenrif kan aansturen, leren de methode heel snel. Anderen dienen meer tijd te investeren aan het ontwikkelen van deze eigenschappen die essentieel zijn om te kunnen trainen.
8. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan de juiste houding. Je ziet op “de Buteyko-sites” foto’s van trainende mensen met de kin omhoog, terwijl de houding met kin omhoog de ademhaling dieper maakt. Op de eerste dag van de cursus leert men hoe de houding de ademhaling beïnvloedt. Na de eerste lest bestudeert cursist thuis hoe zijn ademhaling natuurlijk verloopt. Wanneer de ademhaling dieper wordt, maakt hij deze rustiger door de houding. Men dient vast te stellen welke factor van de houding bij hem de ademhaling het meest verminderd. Pas nadat de cursist dit zich eigen maakt, mag de cursus voorzichtig beginnen met leren te trainen.
9. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan het leren de lichaamsspieren te ontspannen. Mensen die de lichaamsspieren goed ontspannen, kunnen een sterkere mate van de training gemakkelijk verdragen en de effectiviteit van de training neemt toe.
10. De ademhaling wordt te sterk verminderd. De training dient vooral in het begin van het leren van de methode heel licht te zijn. Naarmate men de lichte mate van het trainen zich eigen maakt en voelt hoe de training tegen symptomen van de ziekte werkt, kan men de sterkte van de training (het gevoel van een tekort aan lucht) laten toenemen. De juiste mate van de training veroorzaakt geen zuchten of diepe inademingen tijdens het trainen, geeft een gevoel van innerlijke warmte en heft symptomen van de ziekte op. Een verkeerde training veroorzaakt spanning, onrust, stijging van de pols en zelfs het ontstaan van symptomen van de ziekte.
11. Tijdens het trainen bemoeit men zich met het ritme van de ademhaling of probeert minder frequent te ademen. De ademhaling dient vanzelf te gaan, het lichaam regelt het. Tijdens het trainen dient men alleen de diepte (het volume) van de inademingen iets te verminderen door de ontspanning van het middenrif, zodat men een licht tekort aan lucht voelt die men gemakkelijk vol kan houden door de ontspanning van de lichaamsspieren en de juiste houding.
12. De Controle Pauze wordt geforceerd. Het forceren van de CP verstoort de ademhaling voor het trainen. De Controle Pauze wordt meteen na het meten opgeschreven. Dit leidt van het trainen af en veroorzaakt diepe inademingen na het meten van de pauze.
13. Men traint te veel. Het te veel trainen en te snel stijgen van het koolstofdioxidepeil veroorzaakt diepe inademingen en terugkomen van symptomen van de ziekte. Voor mensen die niet gewend zijn door de neus te ademen, kan het dag en nacht door de neus ademen al een te sterke training zijn. Het lichaam kan pas geleidelijk aan aan het stijgende koolstofdioxidepeil wennen.
14. De training duurt te lang per keer. Men kan niet eindeloos trainen. Als men langer dan 25 minuten per keer traint, wordt de ademhaling weer dieper, de CP begint te zakken.
15. Er wordt een advies gegeven om 2, 3 of 4 keer per dag te trainen onafhankelijk van de gezondheidstoestand van de cursist. In werkelijkheid dient men in het begin de Buteyko-training toe te passen alleen wanneer men symptomen van de ziekte voelt om deze op te heffen. Als je je slecht voelt, train je meer. Als je je goed voelt train je minder en niet andersom.
16. Er worden oefeningen verzonnen die te ingewikkeld zijn en tegelijkertijd de ademhaling niet verminderen, maar zelfs dieper maken. De Buteyko-regels bij lichamelijke inspanning zijn simpel: kortdurende lichamelijke inspanning na een natuurlijke uitademing en zonder adem te halen zolang het lukt, langdurige lichamelijke inspanning uitsluitend door de neus ademend. Dr. Buteyko dringend adviseert zich niet te bemoeien met het ritme of de diepte van de ademhaling tijdens lichamelijke inspanning. De lichamelijke oefeningen kunnen divers zijn, men mag de nieuwe oefeningen verzinnen, zij dienen echter aan deze regels van dr. Buteyko te voldoen.
17. De verslechtering van symptomen die door de ziekte, het verkeerd of te veel trainen ontstaat, wordt “een reinigingsreactie genoemd”. In werkelijkheid is de reinigingsreactie alleen mogelijk als de controle pauze duidelijk is gestegen.
18. Er wordt te weinig aandacht geschonken aan de oorzaken van de diepe ademhaling van de zieke. Men dient de oorzaken van zijn diepe ademhaling vast te stellen, wanneer en hoe de diepe ademhaling ontstond. Men dient de gewoontes die de ademhaling diep maken te veranderen, b.v. als men tijdens het praten door de mond inademt, dient men te leren praten inademend door de neus.
19. De band om het beneden deel van de borstkas wordt elastisch, rekbaar of te strak. De band om het beneden deel van de borstkas helpt de ademhaling te verminderen en voorkomt aanvallen en symptomen van de ziekte. Echter als de band elastisch is dan werkt dit averechts. De band dient niet rekbaar te zijn, van een natuurlijke stof en niet te strak, maar prettig strak.
20. De Buteyko-cursussen worden gegeven door iemand die zichzelf met de Buteyko-methode niet heeft genezen. De Buteyko-specialist brengt zijn cursisten meestal op het gezondheidsniveau dat hij zelf heeft bereikt. Degene die de methode voor zichzelf niet heeft toegepast en geen reinigingsreactie heeft meegemaakt, kan de zieken niet volwaardig genezen met deze methode. Van de factoren die de ademhaling verminderen, beveelt hij alleen degenen die hemzelf lukte toe te passen. Dr. Buteyko heeft daarom de eis gesteld dat de aanstaande Buteyko-specialist, zelf een controle pauze van minimaal 40 seconden moet hebben.
Masha Anthonissen-Kotousova
www.buteyko-methode.eu